Er bestaat geen handleiding voor rouwen. Een verlies draag je een leven lang mee op jouw manier. Na de uitvaart begint de confrontatie. Voor alles komt een eerste keer. Nooit meer met oma naar de kermis, nooit meer je verhaal delen met je vader, nooit meer de woorden van je partner aan het begin van de dag. Geen diploma-uitreiking waar jouw zoon had moeten staan, de schoen die leeg blijft met Sinterklaas. Het belangrijkste is de ruimte en tijd voor je verhaal. Je rouwt om hetzelfde verlies, maar iedereen doet dat vanuit de eigen authenticiteit.
Na de uitvaart prikken we een moment om terug te blikken op de dagen dat we mochten ondersteunen bij het afscheid. Telefonisch of bij jullie thuis. Afhandeling van de administratie en belastingen, digitale nazorg, het leeghalen van een woning of het opzeggen van abonnementen en verzekeringen. Allemaal zaken waar jullie op dat moment misschien niet mee bezig willen zijn of zelfs nooit mee in aanraking zijn geweest. Daarnaast komt er de zoektocht naar de bestemming voor de as of een gedenkmonument op het graf. Voor de één is het prettig om dit gezamenlijk te doen en de ander vindt het fijn om onze ondersteuning daarbij te gebruiken.
We blijven bereikbaar. Voor praktische zaken, ondersteuning die bij jullie past en de juiste kanalen als er behoefte is aan extra deskundige hulp. Zo lang mooie herinneringen maar worden gekoesterd en de naam van jullie overleden dierbare genoemd mag blijven worden.